Timo Smeehuijzen

Het verhaal van Maikel Diederen over de dood van zijn kame­raad sol­daat Timo Smee­huijzen die op 15 juni 2007 getroffen werd door een berm­bom bij Tarin Kowt.

Nederlandse strijdkrachten zijn sinds het einde van de Tweede Werledoorlog betrokken geweest bij een groot aantal buitenlandse vredes-en crisisoperaties zoals in Korea, Libanon, Cambodja, Bosnië en Afghanistan. Sinds 2006 levert Nederland troepen voor de ISAF-operatie Task Force Uruzgan.

Kamp Holland

In maart 2007 arriveert het 42e Pantser Infanterie Bataljon in Kamp Holland bij Tarin Kowt.
Eén van de militairen is soldaat Timo Smeehuijzen. Een echte Amsterdamse jongen met jeugdige bravoure.
Timo heeft een hechte band met z’n ouders en met z’n zus, Laura.
Hij heeft er bewust voor gekozen om beroepsmilitair te worden en ingezet te kunnen worden bij buitenlandse missies van de Nederlandse Krijgsmacht. 

Maikel Diederen

Timo’s beste kameraad in Afghanistan is Maikel Diederen. Ze dienen in hetzelfde peleton en zijn onafscheidelijk. Maikel heeft van hun verblijf in Uruzgan een videofilm gemaakt waarin beiden te zien zijn.
Maar de missie in Uruzgan heeft ook een andere, harde kant: patrouilles in de hitte vaak dagenlang in onherbergzaam gebied. En altijd op je hoede voor dreigend gevaar van een verradelijke vijand.

Aanslag

De Nederlandse militairen hebben ook tot taak om de veiligheid van de lokale bevolking te waarborgen. Op 15 juni 2007 is hun opdracht in Tarin Kowt een bijeenkomst van vrouwen te beveiligen waaraan ook Nederlandse militairen deelnemen. De bijeenkomst duurt twee uur. Dan vertekt het knovooi weer richting Kamp Holland. Zoals zo vaak zitten Maikel en Timo in dezelfde pantserwagen. Binnen is er weinig ruimte en veel lawaai. Ze zijn op weg naar Kamp Holland. Ze rijden voorop. Timo steekt als waarnemer samen met nog 2 soldaten boven het luik van de pantserwagen uit. Maikel zit benedenluiks op de vloer. En dan gaat het mis. Een zelfmoordterrorist brengt een bomauto tot ontploffing vlakbij het pantservoertuig van Timo. Timo wordt vol geraakt.

Eerste hulp 

Timo krijgt in de pantserwagen direct eerste hulp van zijn ‘slapie’ Maikel Diederen en van soldaten uit een andere wagen van het konvooi. Het mocht niet baten. Timo Smeehuijzen overlijdt ter plekke. Hij is 21 jaar geworden. Zijn lichaam wordt overgebracht naar Kamp Holland. De aanslag kost ook zeven kinderen uit de lokale gemeenschap het leven. Drie Nederlandse militairen raken gewond.
Het lichaam van Timo Smeehuijzen wordt op maandag 20 juni 2007 vanuit Kamp Holland naar Nederland overgevlogen. Vijf militairen begeleiden de kist op de laatste reis naar huis. Een van hen is Maikel Diederen. Een deel van Timo’s as wordt later begraven op het Ereveld Loenen.

Brug vernoemd naar Timo Smeehuijzen

Op 4 februari 2009 wordt de brug tegenover het Amsterdamse Fons Vitae Lyceum, de middelbare school waar Timo zijn jeugd doorbracht officieel Timo Smeehuijzenbrug gedoopt als eerbetoon aan Timo en aan alle Nederlandse militairen die tijdens vredesmissies zijn gesneuveld.
"Timo stapte op de brug altijd uit de tram om naar school te gaan", vertelt zijn vader Ruud Smeehuijzen bij de plechtigheid waarbij de naamswijziging inging. Laura, de zus van Timo onthulde de naam. Zijn moeder Karin van Dam droeg bij deze gelegenheid een gedicht voor. Op de beide brugleuningen is de nieuwe naam van de brug aangebracht, in het traditionele lettertype van de Amsterdamse School.

Ook 9 Afghaanse kinderen gedood

 Bij de aanslag in Tarin Kowt kwam niet alleen Timo Smeehuijzen om het leven, maar ook 9 Afghaanse kinderen  De ouders van Timo wilden naar Uruzgan om het verdriet met de ouders van de omgekomen Afghaanse kinderen te delen, en om elkaar kracht te geven. Maar dat bleek vanwege de onveilige situatie niet mogelijk. Voor hen in de plaats gingen voormalig Journaal-presentator Gijs Wanders en de Afghaanse journaliste Tahmina Akefi. Ze maakten hiervan een reportage voor Eén Vandaag die hieronder is terug te zien.