Anna en haar opa Harry Meinardi

Anna Meinardi gaat in haar eerste film-documentaire op zoek naar hoe het leven was van haar opa Harry in het jongenskamp Bangkong in Semarang op Java. Anna's opa was tijdens de Tweede Wereldoorlog als kind opgesloten in verschillende Jappenkampen. Haar opa overleefde het, velen niet.

Kamp Bangkong was ondergebracht in het klooster en het internaat van het Klooster Bangkong in het oosten van Semarang. Het was eerst een kamp voor vrouwen en kinderen en later een kamp voor jongens en oude mannen.

Honger en lijfstraffen

In het jongenskamp Bangkong was er een dagelijkse strijd om te overleven. Er was permanent honger en iedereen probeerde aan eten te komen. De Japanners waren wreed en ze maakten zich schuldig aan lijfstraffen, martelingen en executies, waar de kinderen in het kamp gedwongen werden om naar te kijken.

Herdenking

Ter gelegenheid van de herdenking van de Jongenskampen op 23 augustus 2020, 75 jaar na de bevrijding, heeft de Stichting Oorlogsverhalen deze film op haar website www.oorlogsverhalen.com geplaatst als eerbetoon aan allen die in de Japanse concentratiekampen en jongenskampen gevangen hebben gezeten.

Anna en haar opa

Anna (foto rechts) heeft als kind haar opa Harry nog gekend. Hij is in 2013 op 81-jarige leeftijd overleden.
Zijn zoon Floris (de vader van Anna), die filmmaker is,  heeft zijn vader Harry voor zijn dood nog gefilmd en hem gevraagd te vertellen over zijn tijd in het kamp. Deze opnamen zijn verwerkt in de documentaire 'Het kamp van mijn opa'.

Oud-gevangenen

In de documentaire komen behalve Anna, haar opa, haar tante, een antropologe en twee oud-gevangenen van Bangkong aan het woord.
Een van deze oud-gevangenen is Paul Huizen. Over hem is door de Stichting Oorlogsverhalen een documentaire gemaakt, die hier >> is te zien.