Gerard Migchelbrink

Het militaire ereveld Grebbeberg is de laatste rustplaats van Nederlandse militairen die in de meidagen van 1940 sneuvelden. Meer dan 400 van hen vielen in de strijd om het zuidelijkste deel van de Grebbelinie. Zij zijn begraven in de grond die zij met hun leven hebben verdedigd. Eén van hen was dienstplichtig soldaat Gerard Migchelbrink.

De Grebbelinie was belangrijk in de verdediging tegen de Duitse troepen. Voor de linie wordt land onder water gezet, maar tussen Wageningen en de Grebbeberg kan dat niet: Het is dan ook de zwakste plek in de Grebbelinie.

10 mei 1940

Op 10 mei 1940 beginnen de Duitsers de aanval. In het voorterrein dat niet onder water staat, bevinden zich de Nederlandse stellingen. Daar vecht ook soldaat Gerard Migchelbrink. Hij onderscheidt zich door zijn moed. Zo haalt Gerard onder zwaar vuur een witte overgave-vlag weg bij een Nederlandse stelling. De Duitse aanvalsgolven zijn zo hevig, dat de sectie van soldaat Migchelbrink zich in hun stelling moet terugtrekken. Ze hebben alleen nog een kistje met handgranaten. Als ook die gebruikt zijn, besluit de majoor Blom de weerstand te staken en zich over te geven. Het is dan 11 mei 6 uur ’s avonds. Bij de overgave geven de Duitsers plotseling gericht vuur. Gerard wordt dodelijk getroffen. Gerard Migchelbrink was 22 jaar toen hij werd doodgeschoten.

Capitulatie

Gerard Migchelbrink is gevallen op 11 mei 1940. De strijd om de Grebbeberg duurt tot en met 14 mei. Het Nederlandse leger trekt zich in de nacht van 14 op 15 mei terug. Na het bombardement van Rotterdam is de Nederlandse capitulatie een feit. Het zal tot na de oorlog duren voordat zijn broer Karel Migchelbrink een bezoek aan het graf van Gerard kan brengen.

Onderscheiding

Soldaat Gerard Migchelbrink krijgt voor zijn aandeel in de strijd op de Grebbeberg posthuum de hoogste militaire dapperheidsonderscheiding uitgereikt. Op 14 mei 1946 neemt vader Migchelbrink op het ereveld Grebbeberg uit handen van Prins Bernhard de versierselen in ontvangst van de Militaire Willemsorde.

Zijn broer Karel

Het verlies van zijn broer Gerard, gevallen op de Grebbeberg, zal Karel Migchelbrink altijd bij zich dragen. Er gaat geen dag voorbij of hij denkt aan hem... Met weemoed en verdriet om het onnodig verlies van een jong mensenleven.

Met dank aan de Oorlogsgravenstichting in Den Haag.