Nico van der Meer
Nico van der Meer was een jongetje van 12 jaar en woonde in Den Haag tot zijn ouders tijdens de hongerwinter besloten dat hij en zijn broertje naar familie in het noorden van Nederland moesten gaan om eten en onderdak te vinden.
Zonder een cent op zak moesten de broertjes Van der Meer, kinderen nog, op eigen gelegenheid deze hongertocht ondernemen. Ze gingen lopen. Met op zak een eenvoudig wegenkaartje en de naam van een ver familielid in Deventer. Van daar uit zouden ze verder naar Friesland gaan om te proberen bij een boerenfamilie voedsel en onderdak te vinden.
Gevaar
Het werd een tocht in het ongewisse met onderweg het gevaar van Duitse troepen en ook de kans op beschieting vanuit Engelse oorlogsvliegtuigen, die probeerden elk transport van de Duitsers te verhinderen. Hierdoor waren ook voor de hongervluchtelingen uit het westen de wegen naar Noord Nederland, dat in de winter van 1944-1945 nog altijd door de Duitser bezet was, gevaarlijk.
Uiteindelijk strandden de broertjes Van der Meer vlak voor Kerst 1944 in Raalte en maakten daar de bevrijding door de Canadeze mee.
Hongertocht
Welke avonturen de kleine Nico en zijn broer tijdens hun hongertocht meemaakten, is te lezen in het oorlogsverhaal dat de inmiddels 87-jarige Nico van der Meer aan ons vertelde.