Peggy Stein

Peggy Stein is geboren in Hengelo. Haar roots liggen in Indië, waar haar beide ouders zijn geboren. Ze vertelt in de serie 'Indië in je Ziel' van de Stichting Oorlogsverhalen haar familie geschiedenis en hoe die tot op de dag van vandaag doorwerkt in haar leven.

De vader van Peggy vlucht in 1956 uit Indonesië naar Nederland. Haar moeder in 1957. Ze kennen elkaar dan nog niet. Dat gebeurt pas in het Dr. P.C. Borsthuis, het contractpension in Hengelo waar beiden zijn ondergebracht.
Daar worden ze verliefd en krijgen ze een relatie.
In 1960 treden ze in het huwelijk. Ze krijgen 5 kinderen. Peggy is de één na oudste.

Naar Indonesië

In 1982 gaat Peggy voor het eerst naar Indonesië, het land waar ze niet geboren is, maar waar wel haar roots liggen. En die van haar vader en moeder. Ze ontmoet familieleden uit Bandung op Java. Ze wordt er hartelijk ontvangen en voelt zich er direct thuis.

Manado

Op het eiland Sulawesi, oftewel Celebes, ligt in het uiterste noorden de provinciehoofdstad Manado. Er wonen ongeveer 500.000 mensen in het vrijwel geheel christelijke Manado-gebied. Peggy is erop zoek gegaan naar familie van haar moederskant, die de achternaam Sambur hebben. Ze werd daarbij ter plekke geholpen door een voor Peggy onbekende man van 95 jaar, die haar komst voorvoelde: hij kon haar de hele stamboom van haar familie uit Manado vertellen.

Oorlog en bersiap

Van Peggy’s moeder is maar één foto bewaard gebleven uit haar Indië-tijd. Als kind maakte ze in Tjimahi op Java de Japanse bezetting mee, waar ze ooggetuige was van moorden op vrouwen en kinderen. Tijdens de bersiap-opstand van Indonesische onafhankelijkheidsstrijders zag ze bij Bandung de lijken van door bamboesperen gedoode vrouwen.
Peggy's vader en zijn ouders en grootouders, die deels in Japanse kampen en bersiap kampen opgesloten waren, hebben als Indo's nare ervaringen gehad tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië en de daarop volgende bersiap.

Indisch Platform 2.0

Op 1 augustus 2017 is door Peggy Stein het Indisch Platform 2.0 opgericht. Het geeft stem aan de oorlogsgetroffenen uit voormalig Nederlands-Indië. Hun grootste grief is dat ze niet gehoord worden en genegeerd zijn door alle Nederlandse regeringen sinds 1945.

Het doel

• Het Indisch Platform 2.0 wil dat de salarissen alsnog worden uitgbetaald aan militairen en ambtenaren voor de 41 oorlogsmaanden in Azië, die zij tot op de dag van vandaag niet hebben ontvangen.
• Verder vragen zij het vergoeden van de geleden materiële schade als gevolg van het volledig verlies van alle bezittingen in voormalig Nederlands-Indië. Nederland is het enige land dat zich aan deze verplichting heeft weten te onttrekken.
• Ze willen met de Nederlandse regering een overeenkomst sluiten in de vorm van een 'fair deal': een Finale, Allesomvattende, Integrale en Rechtvaardige zogenaamde 'ex-gratia' regeling voor allen, tot en met de tweede generatie.

Het project 'Indië in je Ziel' van de Stichting Oorlogsverhalen is mede mogelijk gemaakt door een subsidie van het Vfonds , het Nationaal Fonds voor Vrede, Vrijheid en Veteranenzorg.