Rie Scheer-Kooiker

Rie Scheer Kooiker is geboren in 1925 en is nu 95 jaar. Samen met haar moeder maakte ze de Duitse bezetting mee in Amsterdam en ook de hongerwinter.

Jeugd in Den Haag

Als kind woont Rie met haar vader en moeder eerst in Den Haag op de Stationsweg 72a en later op de Schenkkade 42. Ze heeft er een gelukkige jeugd. In 1938 verhuizen ze naar Den Helder, waar haar vader komt te werken als adjudant-schrijver op de Marinebasis. Ze wonen op de Ruygweg nummer 72.

Amsterdam

Begin 1940 verhuist het gezin naar de Ortheliuskade 66 in Amsterdam. En dan breekt de oorlog uit. Na het plotseling overlijden van haar vader verhuizen Rie en haar moeder naar een goedkopere woning aan de Insulindeweg 13 in Amsterdam, pal tegenover het Muiderpoort Station. 
Daar ziet Rie vanuit hun bovenwoning lange rijen door de nazi's opgepakte Joden onder bewaking van Duitse soldaten naar het station lopen om afgevoerd te worden naar kamp Westerbork (foto rechts).

Schaarste

Al gauw ontstaat er ook in Amsterdam schaarste. Alles wordt gerantsoeneerd. Je moet bonkaarten kopen voor eten en drinken. Ook  brandstof, zoals kolen, olie en gas, gaan op de bon. Zelfs voor kleding en textiel moest je bonkaarten hebben. Vanaf haar 18e komt Rie te werken in het postkantoor aan de Wijttenbachstraat in Amsterdam. Ze is er lokettiste.

Gaarkeukens

Bij de slag om Arnhem in september 1944 komt de opmars van de geallieerden tot stilstand. Het zuiden is bevrijd, maar west en noord Nederland blijft beste door de nazi’s.
Er breekt een periode aan van voedsel tekort. Er komen gaarkeukens.
In lange rijen staan mensen te wachten voor een klein beetje eten. Dat doen ook Rie en haar moeder.

Hongertocht

Omdat het voedseltekort in Amsterdam zeer nijpend is- ze hebben nog maar twee sneetjes brood-, besluiten Rie en haar moeder -zoals velen- op voedseltocht te gaan met een poppenwagen als kruiwagen. Ze hebben familie in Heiloo, waar nog wel wat eten te krijgen is. Het is een lange tocht van 60 kilometer heen en 60 kilometer terug: te voet…
De winter van 1944-45 is zeer streng. Niet alleen izijn er grote tekorten aan voedsel, maar ook de brandstof raakt op. Dat treft ook Rien en haar moeder als ze weer terug zijn in Amsterdam. Ze moeten de houten spijlen van hun balkon en kastplanken opstoken. Ook zoeken ze houten blokjes tussen de tramrails van Amsterdam. Omdat het zo koud is, gaan ze al om 6 uur naar bed.

Bevrijding

Op 7 mei 1945 wordt Amsterdam daadwerkelijk bevrijd door Canadese-en Engelse troepen. Ze worden juichend ontvangen door de bevolking. Rie doet daar naar hartelust aan mee. 

Rie Scheer-Kooiker is overleden op 10 oktober 2021. Ze is 96 jaar geworden. Dat zij moge rusten in vrede.

De video met het oorlogsverhaal van Rie Scheer-Kooiker is mede mogelijk gemaakt door een subsidie van het vfonds (Nationaal Fonds voor Vrede, Vrijheid en Veteranenzorg) in het kader van het project 'De laatste ooggetuigenissen van (de gevolgen van) de Tweede Wereldoorlog van de Stichting Oorlogsverhalen'.