Indië Vlog
Michiel Eduard (1981) is singer-songwriter en producer van Indonesische popmuziek en is van Nederlands-Indische afkomst. Hij treedt regelmatig op in Indonesië en is een graag geziene gast in radio en tv-programma's. Zijn Javaanse overgrootouders zijn van Java naar Sumatra getransmigreerd om te werken als Javaanse koelies op grote ondernemingen. Zijn grootouders, tantes en oom hebben op Sumatra in 7 Jappenkampen gezeten en de bersiap meegemaakt. Zijn vader kwam met de familie in 1956 vanuit Medan met de Willem Ruys naar Nederland. Voor oorlogsverhalen.com vlogt hij over zijn zoektocht naar Indische oorlogsverhalen. Zijn eigen verhaal is hier >> te zien
Stichting Anak Mas
Michiel Eduard Donkersloot is oprichter en bestuurslid van de Stichting Anak Mas, die kansarmen in Indonesië ondersteunt bij het voorzien in hun levensonderhoud. Ze doet dat door het financieren vann kleinschalige projecten. Meer informatie op www.stichtinganakmas.nl
NIEUW:
KERSTPAKETTEN VOOR CALEB-KINDERTEHUIS OP AMBON
In december 2022 heeft Michiel Eduard namens de Stichting Anak Mas kerstpaketten gebracht naar het Caleb House op Ambon, dat door Anak Mas financieel wordt ondersteund. Het is weeshuis waar 18 kinderen wonen. Het wordt geleid door Ibu Nona. Daarnaast ondersteunt Caleb House, dat valt onder Yayasan Penabur Maluku, 265 kinderen die buiten het tehuis wonen. "We zijn enorm blij dat we dankzij onze donateurs kunnen bijdragen aan dit mooie project", aldus Michiel Eduard, oprichter van de stichting. Hij maakte een video van zijn bezoek aan het weeshuis.
MICHIEL EDUARD & WIETEKE VAN DORT
video-clip ' Surabayaku'
Surabayaku betekent Mijn Soerabaja. In de video-clip ontmoeten Michiel Eduard en Wieteke van Dort elkaar om de nostalgie van het oude Soerabaja te bezingen. De video-clip is gelardeerd met originele filmbeelden, deels in kleur, van het oude Soerabaja op Java. Wieteke is er tijdens de oorlog in 1943 geboren. Een interview met Wieteke is te vinden bij het oorlogsverhaal over haar vader Theo van Dort, dat hier >> te vinden is.
VIDEO-CLIP: 'BALI'ku (mijn Bali)
Indië-vlogger en popsinger-writer Michiel Eduard heeft een nieuwe single uitgebracht, die zich afspeelt op het eiland Bali.
Naast Michiel zingt ook Lonny Gerungan.
Song and lyric by Michiel Eduard Tjemangin Records 2022. De bijbehorende clip is hiernaast te zien.
DE VERERING VAN ANTONIE VAN DE LOOSDRECHT
Antonie Aris van de Loosdrecht was een Nederlandse zendeling van de Gereformeerde Zendingsbond. Hij is gaan werken in Toraja (Celebes) en is daar in 1917 vermoord. Na de dood van zendeling Antonie van de Loosdrecht is de bevolking van Toraja hem gaan eren als een boodschapper in de traditie van apostel Paulus. Zijn graf is bewaard gebleven en goed onderhouden. In Bori waar Van de Loosdrecht woonde, staat een levensgroot standbeeld van hem. Inmiddels telt de Torajakerk 500.000 leden, 1000 gemeenten en 650 predikanten en is Torajaland een van de weinige gebieden in Indonesië waar de protestantse kerk de volkskerk is.
Michiel Eduard reisde naar het Torajagebied en filmde Van de Loosdrecht's graf. Een van de kerkleden vertelt over het bijzondere sterven van de zendeling.
EN VERDER:
HERDENKING 15 AUGUSTUS 2020 OP DE DAM
(Amsterdam)
Op 15 augustus 1945 capituleert Japan. Hiermee is de bezetting door de Japanners van Nederlands-Indië beëindigd. Maar van een bevrijding was geen sprake. Indische Nederlanders werden tijdens de bersiap-periode belaagd door Indonesische opstandelingen, de pemoeda's. Een deel werd opgesloten in bersiap-kampen, een deel kon vluchten, soms naar Nederland. Tussen de 20.000 en 30.000 Indische Nederlanders werden vermoord tijdens de bersiap. In zijn lied Malaikat (Engel) herdenkt Michiel Eduard in het bijzonder de tijdens de bersiap vermoorde moeder Engelenburg en haar 6 kinderen. Alleen haar dochter Roos overleefde het. Roos Engelenburg is overleden op 22 augustus 2019 op 87-jarige leeftijd. Haar zoon Harry was ook aanwezig bij de herdenkingsplechtigheid op 15 augustus 2020.
ZOEKTOCHT NAAR GRAVEN FAMILIE DEZENTJÉ
(Java)
Michiel Eduard gaat in deze Indië-Vlog op zoek naar de graven van de Indo-familie Dezentjé. Ze woonden in Ampel-Boyolali op Java. De meeste overledenen van de familie Dezentjé zijn daar ook begraven. Maar in de loop der tijd zijn de graven volledig overwoekerd door de jungle. Acht jaar geleden zijn een aantal Indo's uit Indonesië op zoek gegaan naar deze graven. Ze vonden ze en kapten een deel van de jungle weg. Er kwam een kerkhofje vrij met verwoeste graven. Maar ze vonden ook een mausoleum met graven van de Dezentjé's.
BIRMA SPOORWEG
(Thailand)
Michiel Eduard bezoekt in deze Indië-Vlog de Birmaspoorweg in Thailand.
Tijdens de aanleg van de spoorlijn stierven per dag gemiddeld 75 gevangen arbeiders. In totaal heeft de aanleg van de de Birmaspoorweg in de jaren 1942-43 aan 99.044 gevangenen het leven gekost. Onder hen 2782 Nederlanders. Velen waren gevangen genomen KNIL-militairen en Nederlanders uit toenmalig Nederlands-Indië. De doden, die aanvankelijk langs de spoorweg werden begraven, zijn later (her)begraven op drie erevelden: Chungkai en Kanchanaburi in Thailand en Thanbyuzayat in Birma. In deze vlog bezoekt Michiel Eduard ook het ereveld Kanchanaburi, waar hij bloemen legt op twee Nederlandse graven. Een daarvan is van soldaat Jan Donkersloot. Hij is waarschijnlijk familie van Michiel Eduard wiens achternaam ook Donkersloot is.
JAPPENKAMP BIREUËN'
Atjeh (Noord-Sumatra)
Jappenkamp Bireuën was gelegen aan de noordkust van Atjeh op Noord-Sumatra. Nu is het een Indonesische gevangenis. In de periode 13 maart tot 5 juni 1942 was dit een Japans burgerkamp. Het was een verzamelkamp voor geïnterneerde Nederlands-Indische burgermannen afkomstig uit de noordkust van Atjeh en uit Takengon. Tot begin april '42 zijn er ook vrouwen en kinderen opgesloten.Een tante van Michiel Eduard was een van hen. 73 jaar later bezoeken ze samen de locatie waar ze als vijfjarig kind gevangen zat.
'DE DAMPIT AFFAIRE - IN MEMORIAM PIETER JEEKEL'
Malang (Java)
Een groep jonge Indo's werd ten tijde van de Japanse bezetting van Nederlands-Indië wegens sabotageacties eind 1944 door de Kempetai (Japanse SS) gearresteerd, en in Malang verhoord en gemarteld, waarbij 7 jongeren omkwamen. Een Japanse krijgsraad veroordeelde nog eens 14 jongens tot de doodstraf. Ze werden de volgende dag onthoofd in Poedjon. Michiel Eduard vertelt ter plekke het verhaal van de Dampit-moorden en strooit bloemen op het verzamelgraf op het Nederlands Ereveld Kembang Kuning in Surabaya.
'JONGENSKAMP BANGKONG'
Semarang (Java)
Een oom van Michiel Eduard is, toen hij een jongen van 15 jaar was, tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië (1942-1945) gevangen gezet in het Japanse concentratiekamp Bangkong in Semarang. Het werd eerst bevolkt door gevangen genomen Nederlandse- en Indovrouwen. Die werden gedeporteerd, waarna er jongens en oudere mannen werden opgesloten. Michiel's oom is langdurig gemarteld door de Kempetai (Japanse militaire politie vergelijkbaar met de Gestapo) en vervolgens 12 uur aan zijn armen achter zijn rug opgehangen als bestraffing voor 
een ontsnappingspoging.
Een maand later ontsnapte Michiel's oom opnieuw en hield dat 2 maanden vol. Toen werd hij opnieuw gepakt. Hij had lichamelijk geen weerstand meer omdat hij ondervoed was en aan dysenterie leed. Hij kwam opnieuw in Bangkong terecht, waar hij door de Japanners in elkaar geslagen werd en in 'de pit' gegooid. Dat was een 3 meter diepe afval-schacht. Ook dit overleefde hij.
Michiel Eduard bezoekt ruim 70 jaar later het gerestaureerde klooster Bankong en maakte er een filmische sfeer-impressie.
