Glenn Bloemberg
Glenn Bloemberg is in 1959 geboren in Jakarta toen zijn ouders op de vlucht waren naar Nederland. Glenn is zich eigenlijk pas echt in zijn roots van hem en zijn ouders in Indië gaan interesseren toen hij samen met zijn familie een bezoek bracht aan Museum Bronbeek in Arnhem.
Bij de rondgang door de Indië-expositie in het museum, viel het Glenn op dat zijn moeder zeer belangstellend steeds stil stond bij de vitrines en foto's van voormalig Nederlands-Indië, waar zij geboren is. "Mam, herken je dingen uit die tijd?", vroeg Glenn. En toen begon ze te praten over Indië. "In eerste instantie verbaasde mij dit een beetje" vertelt Glenn, " want zij sprak maar weinig over haar jaren in Indië. En ik realiseerde mij toen dat ik daar met haar en mijn vader eigenlijk nooit echt over gesproken had".
Dit was het startpunt van een zoektocht van Glenn naar zijn Indische roots, en die van zijn ouders en voorouders.
Moeder
Nettie, de moeder van Glenn, heeft haar eerste levensjaren doorgebracht met haar familie (foto rechts) op de Benniehoeve in Djiadoer op Java. Toen de Japanse inval in Indië dreigde, heeft haar familie moeten vluchten naar Bandoeng, 50 kilometer van Djiadoer. Dit was omdat een grote groep van inlandse bewoners hen met bamboesperen verjoeg. Ze zijn nooit meer teruggekeerd op de Benniehoeve en in Bandoeng bij familie blijven wonen. Ook tijdens de oorlog en de daaropvolgende bersiap-periode die zij zonder veel kleerscheuren hebben kunnen doormaken.
Vader
Glenn's vader, John Bloemberg, kwam uit Batavia, het latere Jakarta. Daar heeft hij een koks-opleiding gevolgd.
In Bandoeg heeft hij gewerkt als chef-kok van het beroemde Homann Hotel.
Daar heeft hij tijdens een dansavond Glenn's moeder leren kennen. Ze zijn getrouwd (foto rechts) en gingen wonen in een appartement in het Homann Hotel. Glenn's vader had inmiddels ook het vooruitzicht in het management van het hotel te worden opgenomen. Ondertussen bleef hij als chef-kok verantwoordelijk voor de exquise maaltijden van het hotel.
Hij kookte ook voor staatshoofden en andere beroemdheden uit die tijd. Zoals tijdens de Bandoeng Conferentie in 1955, waar President Soekarno als gastheer de deelnemers van de 29 onafhankelijke Aziatische en Afrikaanse staten ontving. De conferentie werd gehouden in het Homann hotel. Een aantal van hen verbleef er ook.
Nationaliteit
Glenn's vader en moeder hadden gezien de goede vooruitzichten bij het Homann Hotel (foto rechts) de Indonesische nationaliteit aangenomen. Hun familie was eerder vanwege de onafhankelijkheid van Indonesië als Indische-Nederlanders naar Nederland gekomen om zich hier te vestigen.
In het Homann Hotel begon echter de houding van Indonesische personeelsleden jegens Glenn's vader zorgen te baren. Opdrachten van Glenn's vader werden steeds vaker niet of niet goed opgevolgd. Ze beschouwden hem ondanks zijn Indonesische nationaliteit als Indische Nederlander. En die waren steeds minder geliefd bij Indonesische nationalisten. In 1959 escaleerde het. Op een kwade dag werd Glenn's vader door zijn eigen keukenpersoneel ernstig bedreigd met messen, waardoor zij naar Jakarta moesten vluchten, terwijl zijn moeder hoogzwanger van Glenn was.
Van Jakarta naar Nederland
In Jakarta vonden ze tijdelijk onderdak in het hotel waar Glenn's vader destijds zijn koks-opleiding had gevolgd. Glenn werd op 4 november 1959 geboren in Jakarta. Uiteindelijk konden ze, nadat ze een visum voor Nederland hadden gekregen, in februari 1960 met de Waterman naar Nederland vertrekken.
Spijtoptanten
Hier in ons land is het gezin Bloemberg uiteindelijk weer genaturaliseerd tot Nederlands staatburger. Deze groep, die na de souvereiniteitsoverdracht aan Indonesië op 27 december 1949, daar gebleven zijn en vervolgens de Indonesische nationaliteit hadden aangenomen, werden 'spijtoptanten' genoemd.
Contractpension
Na een contract-pension in Velp, trokken de Bloembergs in in de woning van opa en oma Bloemberg in Wilnis. Daarna vonden ze een 3- kamer flat in Amsterdam, waar ze met hun inmiddels 5 kinderen gingen wonen. Nadat Glenn's vader een korte tijd als kok op een Rijncruiser werkte, zei hij teleurgesteld de horeca vaarwel en vond een baantje bij een expeditiebedrijf. Hij stierf op slechts 50-jarige leeftijd.
Militair
Glenn's moeder Nettie is nog in leven. Glenn zelf heeft een militaire carrière doorlopen. Hij werd Luitenant-Kolonel bij de Landmacht en diende onder andere in Afghanistan.
Glenn en zijn vrouw hebben twee dochters.
En een grote familie, die van tijd tot tijd bij elkaar komt met moeder Nettie als middelpunt.
Indië in je ziel
Glenn heeft sinds zijn zoektocht naar zijn roots Indië in zijn ziel gesloten en hoopt binnen afzienbare tijd Indonesië te bezoeken. Het land waar hij geboren is. Dan wil hij naar de geboortegrond van zijn moeder op de Benniehoeve bezoeken en het Homann Hotel in Bandoeng.
Het project 'Indië in je Ziel' van de Stichting Oorlogsverhalen is mede mogelijk gemaakt door een subsidie van het Vfonds , het Nationaal Fonds voor Vrede, Vrijheid en Veteranenzorg.