Direct contact? Mail ons: info@oorlogsverhalen.com

Home > Namen > Joep Hamburg

Joep Hamburg

Joep Hamburg is geboren op 10 mei 1939 in het Noord-Brabantse Waalwijk, precies een jaar voordat Duitse troepen Nederland binnenvielen en bezetten. In een video-documentaire, gemaakt door Pia Media, vertelt Joep over zijn oorlogservaringen in Waalwijk.

Herinneringen

Naarmate de oorlog duurde en de kleine Joep ouder werd, kan hij zich steeds meer herinneren wat de oorlogstijd en de bevrijding voor hem, zijn vader en moeder en zijn jongere broertje Frans betekenden. 

De video-documentaire

  • In de video-documentaire komt het verzetswerk van Joep’s vader, daarin ondersteund door zijn moeder, in de verzetsgroep André aan bod.
  • Tevens wordt uitvoerig stilgestaan bij de bevrijding van Waalwijk door Schotse troepen op 14 oktober 1944.
  • Ook de nabije Slag om de Schelde en het daarop volgende langdurig Duitse luchtoffensief met onbemande V-1 raketvliegtuigen en de gevolgen daarvan voor Waalwijk dat in de aanvliegroute lag, wordt uitgebreid belicht, mede aan de hand van ervaringen van Joep zelf en datgene wat zijn moeder erover aan hem vertelde.
  • Tevens wordt stilgestaan bij de Slag bij Kapelsche Veer op zo'n 10 kilometer van het dan al bevrijde Waalwijk en de Duitse artilleriebeschietingen vanuit nog bezet gebied boven de rivier de Bergsche Maas, die nog tot april 1945 aanhielden, en waarbij Joep en zijn moeder ternauwernood aan de dood ontsnapten.  Joep Hamburg heeft zijn herinneringen uit de oorlog van hem en zijn familie ook op schrift gesteld. Enkele citaten:

    Aan de dood ontsnapt
    “Wij zaten in die tijd, samen met onze oma van moeders kant (Koolen) en tante Toos, in de kelder onder ons huis. Zandzakken op het rooster van de voordeur om mogelijke rond vliegende scherven te weren. De Duitsers wisten immers precies waar de school stond, daar hadden ze zelf vier jaren kwartier gehad en van tijd tot tijd volgde er een mortierbeschieting o.a. in de richting van deze school en ook de St. Jan".

    Enorme klap
    "Het was reeds in 1945, waarschijnlijk maart of april, toen er op een zondag weer  een beschieting vanaf de noordzijde van de  Maas plaatsvond. Mijn vader was naar de kerk en mijn moeder was bezig het middageten in de keuken te breiden. Mijn moeder stond aan het fornuis en ik stond dicht bij mijn moeder te kijken waar ze mee bezig was. Plotseling een enorme klap, de keukendeur werd eruit geblazen. Overal lagen er gloeiende granaatscherven, inslagen boven de oven kookplaats, scherven in de gang en zelfs in de hal en inslagen in de brievenbus aan de voordeur. De keuken bezaaid met glasscherven, houtsplinters, alle pannen en potten overal op de grond en op de aanrecht. Kortom chaos en normaal gesproken geen enkele kans voor levende wezens om dit geweld te overleven".

    Canadezen staan wezenloos te kijken
    "Onmiddellijk komen er militairen (Canadezen) van de naastgelegen kazerne aangehold om te zien wat er nog te redden is. De eerste soldaten staan wezenloos de keuken in te kijken en geloven, met hun ervaringen m.b.t. granaatinslagen, hun ogen niet. Midden in deze chaos staat mijn moeder met in het haar splinters van glas en hout en naast haar aan haar rokken sta ik met ook restanten van wat ooit de keukendeur is geweest in mijn krulhaar en weet niet wat er is gebeurd".

    Voorzienigheid
    "Heel snel komt iedereen tot besef, dat hier sprake moet zijn van voorzienigheid. Normaal gesproken waren hier twee dode mensen te betreuren geweest. Net boven de plaats waar het hoofd van mijn moeder zich ten tijde van de inslag bevond waren 2 inslagen van granaatscherven te zien.  Mijn moeder noemt het later een wonder dat we er beiden, zonder een schrammetje te hebben opgelopen, zo goed vanaf zijn gekomen. Maria als beschermengel had ons voor veel erger gespaard, dat was de overtuiging van mijn moeder. Ik ben het helemaal met mijn moeder eens”.

Het hele geschreven verhaal 

Het hele door Joep op schrift gestelde oorlogsverhaal is in een bijlage te lezen. Klik hiervoor op onderstaande oranje button.


De video met het oorlogsverhaal van Joep Hamburg is mede mogelijk gemaakt door een subsidie van het vfonds (Nationaal Fonds voor Vrede, Vrijheid en Veteranenzorg) in het kader van het project 'De laatste ooggetuigenissen van (de gevolgen van) de Tweede Wereldoorlog' van de Stichting Oorlogsverhalen.
 


 

Terug naar het overzicht