Daniël Cordus

Daniël Cordus wordt samen met zijn broer als krijgsgevangene vanuit Nederlands-Indië op transport gesteld naar Birma. Daar moeten zij als dwangarbeider werken aan de bouw van de Birma Spoorweg. Daniel, die hospik was bij het KNIL, weet zich staande te houden als verpleegkundige in de Birma kampen. Hij wordt van zijn broer gescheiden, als deze alleen naar een ander kamp wordt verplaatst. Hij heeft hem nooit meer gezien.

De Volkskrant sprak met Joyce, de dochter van Daniël Cordus, waaruit de volgende citaten:
"Cordus zat nog op de middelbare school toen de Japanners in 1942 Nederlands-Indië binnenvielen. Hij werd gemobiliseerd en moest zijn studie opgeven. Samen met zijn broer Jan werd hij krijgsgevangen gemaakt en tewerkgesteld aan de beruchte Birmaspoorweg. Zijn broer werd door de Japanners vermoord nadat hij was betrapt toen hij het kamp was uitgeslopen om eten te zoeken. Daan overleefde doordat hij zieken moest verzorgen in de kampen langs de spoorlijn. Honderden mensen heeft hij zien sterven, eenzaam en alleen. Machteloos toekijkend, geneesmiddelen tegen cholera, dysenterie, tyfus en malaria ontbraken".

Onafhankelijkheid Indonesië

"Na de Tweede Wereldoorlog vochten de Knil-militairen met Nederland tegen de Indonesische onafhankelijkheidsstrijders. Hierbij sneuvelde zijn broer Jozef. In 1954 vertrok Cordus met zijn vrouw Evelien Klink, eveneens een nazaat van een Afrikaanse rekruut, en drie kinderen naar Nederland. In Indonesië zagen zij geen toekomst. Joyce: ‘Hij wilde in het leger blijven, maar werd teruggezet in rang. Dat wilde hij niet, dus kon hij opnieuw beginnen.’"

Kamp Afrikan Java

"Als kleinzoon van een Afrikaanse soldaat groeide Daniël Cordus op in Kampung Afrikan op Java, maar over Afrika werd niet gesproken. ‘Hij was nogal nieuwsgierig, en al jong vroeg hij zich af hoe het kwam dat zij donkerder waren dan de gemiddelde Indonesiër en de gemiddelde Indische Nederlander. In brieven van een overleden oom ontdekte hij hoe het kamp tot stand was gekomen. Na zijn pensioen is hij in die verborgen geschiedenis gedoken’, zegt zijn oudste dochter Joyce",aldus De Volkskrant.

Filmportret

De Stichting Oorlogsverhalen maakte een filmportret (zie boven) van Daniël Cordus, waarin hij zelf aan het woord komt. Hij sprak met name over zijn oorlogstijd.
Daniël is 99 jaar geworden. Hij overleed aan de gevolgen van Covid.

Meer informatie

Het artikel in De Volkskrant, dat na het overlijden van Daniël is geschreven,  is hieronder in zijn geheel te lezen door op het gele logo te klikken.